کلیشه های استفاده شده در این روش چاپ معمولا حداکثر تا ترام ۱۴۰ dpi استفاده میکنند. یکی از مشکلات عمده ما در ایران همین کیفیت کلیشه های مورد استفاده است بطور مثال از یک شرکت اروپائی برای تست ماشین به ما یک سری کلیشه و رنگ و لیوان فرستاده شد.اپراتور ماشین ما بعد از چاپ تعدادی لیوان متاسفانه در حین تمیز کردن، یکی از کلیشه ها را زخمی کرد با تاسف فراوان ما حداقل پنج بار از روی فیلم ارسالی سفارش ساخت کلیشه دادیم که همه مشکلاتی ازقبیل جا افتادن ترام وغیره داشتند و چون قبلا با کلیشه ارسالی از اروپا چاپ کرده بودیم تفاوت کاملا آشکار و غیر قابل کتمان بود. به همین دلیل ما اینجا تا زمانی که مرجعی معتبر در زمینه ساخت بدون نقص کلیشه های این نوع ماشین ها پیدا نشده بایستی سعی کنیم از حداکثر ترام ۱۰۰ dpi بالاتر نرویم. مشکلات کلیشه بیشتر به این مربوط میشود که دانه های ترام به دلیل جنس بد کلیشه یا نور دهی غلط و یا شستشوی بد خوردگی زیاد پیدا کرده و ارتفاع لازم را برای انتقال مرکب را از دست میدهند. به همین دلیل درقسمتی از طرح که ارتفاع نقطه ها کم شده کچلی خواهیم داشت اپراتور ماشین برای رفع نقص مجبور میشود فشار غلتک های آخر را روی کلیشه و همچنین فشار کلیشه را روی بلانکت را زیاد کند. که در عمل مشکلات چاپی دیگری ایجاد میشود.

در تصاویر بالا مقاطع بریده شده کلیشه نشان داده شده ، بالائی کلیشه ای است که بطور صحیح ساخته نشده و همینطور که میبینید با کوچکتر شدن ترام  نقاط  شروع به حذف شدن میکنند . اپراتور ماشین با هیچ راهی نمیتواند از این کلیشه چاپ خوب بگیرد. نگاه کردن با میکروسکپ تنها راه تشخیص این نوع خرابی کلیشه است  . تصاویر پایینی مقطع یک کلیشه سالم است. در نظر داشته باشید که در بهترین حالت شما حداکثر همان را چاپ خواهید کرد که در کلیشه ثبت شده. برای یک کارگاه چاپ بودن یک میکروسکپ با بزرگنمائی کم جزء ضروریات است تا در این موارد مشکل قابل تشخیص باشد.


دیدگاهی بنویسید